تائو
این وبلاگ در مورد زندگیست و زندگی جلوه گاه تائوست.تائو
این وبلاگ در مورد زندگیست و زندگی جلوه گاه تائوست.بار
آدمها به اندازه یک دنیا بار روی دوش هایشان و توی قلبشان حمل می کنند...
هزار تا چیز جور و واجور را هی با خودشان اینور و آنور می برند...بعضی وقتها حتی له می شوند زیر این همه بار و حاضر نیستند که برای لحظه ای زمینش بگذارند..
باور ها ، داستان ها ،اتفاق ها...لحظه های ترس هاو تنهایی ها ...آدم هایی که لطفی را ازشان دریغ کرده ایم یا خشمی را نثارشان...آدمهایی که خردمان کرده اند یا دلمان را شکسته اند...آنجاهایی که اشتباه کرده ایم..کارهایی که کرده ایم یا نکرده ایم...حتی خوشحالی ها ،شاد کامی ها برنده شدن ها ...آنهایی که دوست داشته ایم یا می داریم...
تمام گذشته ها با کیفیت ذهنی و احساسی صرفشان همیشه روی دوشهایمان سنگینی می کنند..
کاش می شد قبل از رسیدن به آن آخرین لحظه که به اجبار همه چیز را رها می کنیم، یک بار تمام این سنگینی ها را زمین می گذاشتیم...رها می کردیم ...
آزاد می شدیم...
من به معنی همه چیز فکر کرده بودم...
روزها و شب ها ی زیاد..
بزرگ شده بودم با خاطره هایم و گریه هایم و تنهایی ام..
حالا آمده ای می گویی تو را ببخشم...
من تو را به تمام آن خنده هایی که معنیشان را فهمیده ام
و به تمام آن دوستی و مهری که ارزشش را دانسته ام...
و به تمام شکوفه های بادام توی دست هایم ...
بخشیده ام...
من نو شده ام و تو هم...
تجربه
¤ مردم می گویند آنچه ما در جستجوی آنیم ٬ یافتن معنایی برای زندگیست. گمان نمی کنم این همان چیزی باشد که واقعا در پی آنیم. به نظر من آنچه که به دنبالش هستیم تجربه ای از زنده بودن است ٬ به گونه ای که تجارب صرفا جسمانی زندگی ٬ در درونی ترین وجه هستی و واقعیتمان طنین اندازد و جذبه زنده بودن را عملا احساس کنیم.¤
جوزف کمبل-قدرت اسطوره
