سوتره ها-۳

نادانی ،‌نا توانی است در بازشناخت پاینده از نپاینده ،‌پاک از ناپاک ،‌رنج از راحت و...

                                                                                                     خود از نا خود.

(یوگا سوتره های پتنجلی -ترجمه ع-پاشایی)

خانه

شاید سرنوشت من این است...

               که تنها راه خانه را پیدا کنم...

...

چه می دانی که وقتی سرم را بر میگردانم و چشمانم را می بندم

                                                                            به چه می اندیشم...

              

رستاخیز

اگر می خواهید رستاخیز یابید،بمیرید.

(دائو -منسوب به لائوتسو)

دوست می دارم این زیستن عجین با مرگ را...هر چند دردناک...هر چند سخت...و نگاه می کنم به بودنم که چه پر بار تر می شود هر بار...شاید از این روست که این همه آرزو دارم به توالی این مرگ ها...و چیزی در من هست ...قدرت خونینی شاید که کشتن را خوب می داند...و من قربانی همیشگی اویم...خود خواسته...چرا آمده ..چرا هست؟ می دانم و نمی دانم...

آسوده

نخستین روز سال

جدا از دیگران

با بوریای کهنه ی خویش چه آسوده ام

 هایکو از تای گی