من به معنی همه چیز فکر کرده بودم...

                            روزها و شب ها ی زیاد..

بزرگ شده بودم با خاطره هایم و گریه هایم و تنهایی ام..

حالا آمده ای می گویی تو را ببخشم...

                    من تو را به تمام آن خنده هایی که معنیشان را فهمیده ام

                    و به تمام آن دوستی و مهری که ارزشش را دانسته ام...

                                و به تمام شکوفه های بادام توی دست هایم ...

                                                                                              بخشیده ام...

                                  من نو شده ام و تو هم...