دوام

این عجیب است برایم که همه چیز توی این دنیا در عین مهم بودن چه بی اهمیت است...

می دانم که تناقض است ...زندگی انگار باور همین تضاد هاست...

یک روزی فکر می کردم اگر نباشی من دوام نمی آورم...

تو می گفتی مادرم مرد و من زنده ماندم...

آن یکی فکر می کرد که نمی تواند تحمل کند و کرد...

توی جنگ و بمباران ..توی تحریم...توی تنهایی...

آدم جان به در می برد...می ماند...

به نظر می رسد هیچ چیز به آن مهمی که به نظر می رسد نیست...

همانطور که خوابهایمان خیلی جدی نیستند...و رویاها...

و مرگ...