بزرگترین دروغ دنیا چیست ؟ این است که ما در لحظه ای خاص تسلط بر آنچه برایمان پیش می آید را از دست می دهیم و سرنوشت بر زندگیمان مسلط میشود...این بزرگترین دروغ دنیاست...
مردی در یکی از دره های کوه های پیرنه قدم میزد، که به چوپان پیری برخورد. چوپان او را در غذایش شریک کرد، و مدت درازی کنار هم نشستند و از زندگی صحبت کردند. مرد میگفت: اگر کسی به خدا اعتقاد داشته باشد، باید بپذیرد که آزاد نیست، چون خداوند هر گام او را هدایت میکند. در پاسخ، چوپان او را به دره تنگ و عمیقی برد که در آن، پژواک هر صدائی به وضوح شنیده میشد. گفت: زندگی این دیوارهاست، و سرنوشت فریادی است که هر یک از ما میکشد. آنچه انجام میدهیم، تا قلب خداوند بالا میرود، و به همان شکل به طرف ما بر میگردد. اعمال خداوند، به سان پژواک کردار ماست. ( پائولو کوئلیو ) این جهان کوه است و فعل ما ندا سوی ما آید ندا ها را صدا ( مولانا )
مریمی ، امحا نخری ها. امحا کارکردش اینه که سوسک ها رو تشنه می کنه و سوسک ها شروع به ورجه ورجه توی خونه و زندگی ات می کنن به دنبال یه قطره آب. من که خیری ندیدم ازش. بهترین چیز اینه که سرمنشا رو از بین ببری.
همه چیز رو گردن سرنوشت انداختن.. این بزرگترین اما شیرین ترین و کارامدترین دروغ دنیا ست! ۱- بی زحمت به من زنگ بزنین! ( ببخش که به تلفن نرسیدم) ۲-امحا !!! چی چیه؟؟؟ سوسک؟؟ سوسک تشنه؟؟؟ ٬٫¤٪XX٪× :)))))
دوست قدیمی
شنبه 12 خردادماه سال 1386 ساعت 02:40 ب.ظ
روزی به درویشی گفتم همه چیز در زندگیم دست خود من است . . . همه چیز. پس خدا چه کاره است؟ کجاست؟ گفت: (( با تمام وجود در این حال که هستی بمان. شاید روزی هم به نتیجۀ دیگری برسی که همه چیز دست خداست و تو هیچ کاره ای ! سلوک این دو حال را باید کاملاً انجام دهی. من جوابی نمیدهم . . . ))
این جمله مبالغه آمیز است... چون پیداست که انسان به طور کامل سوار بر سرنوشت خود نیست.
بیان سکولارش می تواند مثلآ این باشد که انسان در چنبره ی واقع بودگی (facticity) اسیر است، و بیان اسطوره ای- دینی اش این است که انسان محکوم خدا یا خدایان است. هر بیانی را که می خواهید انتخاب کنید، اما به نظر من واقعیت این است که انسان به طور کامل بر سرنوشت خود سلطه ندارد. البته من بیان دینی را ترجیح می دهم... چون معنادارتر است.
این مطلب دیوارها خارق العاده بود !!!! لینکش کردم. نه برای اینکه کسی بیاد بخونه. برای اینکه خودم بر گردم و باز بخونم. چقدر حیفه. چقدر حیفه. نمی دونی چی رو می گم...
سلام در مورد سرنوشت و تاثیرش بر زندگی ادمی با کوئیلو کاملا هم رای نیستم اگر چه برای اراده ارزشی بسیار قائلم . اما در کل به این سخن جوزف کمبل بسیار بها می دهم که به نقل از یک ضرب المثل ایتالیایی در قدرت اسطوره می گوید : انکه می خواهد سرنوشت راهنمای اوست، و آنکه نمی خواهد سرنوشت او را به دنبال خود می کشد...
کاملا؛ موافقم٬ آنچه که برای ما پیش می آید چیزی است که خودمان برایش زمینه چینی کرده ایم و اگر روزی از ادامه راهی منصرف می شویم ولی عمل نمی کنیم از تسلط سرنوشت بر ما نیست بلکه از ضعف و سستی ماست که البته سرنوشت بهانه خوبی است٬ خیلی واضح بگم ما ترجیح میدهیم گناهمان به گردن سرنوشت بیفتد ٬ والبته گاهی به هم می ارزه..........
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
salam khoobid?
jaleb minevisi,.momkene tabadole link konim????
دلی که صاف بود در میان یاران نیست
اگر صفا طلبی رو به چشمه ساران کن
امان از دروغگویان٫ از نوع درونشان
موافقم. تصویر خوبی انتخاب کردی
مردی در یکی از دره های کوه های پیرنه قدم میزد، که به چوپان پیری برخورد. چوپان او را در غذایش شریک کرد، و مدت درازی کنار هم نشستند و از زندگی صحبت کردند.
مرد میگفت: اگر کسی به خدا اعتقاد داشته باشد، باید بپذیرد که آزاد نیست، چون خداوند هر گام او را هدایت میکند.
در پاسخ، چوپان او را به دره تنگ و عمیقی برد که در آن، پژواک هر صدائی به وضوح شنیده میشد.
گفت: زندگی این دیوارهاست، و سرنوشت فریادی است که هر یک از ما میکشد. آنچه انجام میدهیم، تا قلب خداوند بالا میرود، و به همان شکل به طرف ما بر میگردد.
اعمال خداوند، به سان پژواک کردار ماست. ( پائولو کوئلیو )
این جهان کوه است و فعل ما ندا
سوی ما آید ندا ها را صدا ( مولانا )
- دمت گرم، برو جلو، درسته، تو رکابتیم
مریمی ، امحا نخری ها. امحا کارکردش اینه که سوسک ها رو تشنه می کنه و سوسک ها شروع به ورجه ورجه توی خونه و زندگی ات می کنن به دنبال یه قطره آب. من که خیری ندیدم ازش. بهترین چیز اینه که سرمنشا رو از بین ببری.
همه چیز رو گردن سرنوشت انداختن.. این بزرگترین اما شیرین ترین و کارامدترین دروغ دنیا ست!
۱- بی زحمت به من زنگ بزنین! ( ببخش که به تلفن نرسیدم)
۲-امحا !!! چی چیه؟؟؟ سوسک؟؟ سوسک تشنه؟؟؟ ٬٫¤٪XX٪× :)))))
بزرگترین دروغ دنیا همون کوچکترین دروغ دنیاست.
روزی به درویشی گفتم همه چیز در زندگیم دست خود من است . . . همه چیز. پس خدا چه کاره است؟ کجاست؟ گفت: (( با تمام وجود در این حال که هستی بمان. شاید روزی هم به نتیجۀ دیگری برسی که همه چیز دست خداست و تو هیچ کاره ای ! سلوک این دو حال را باید کاملاً انجام دهی. من جوابی نمیدهم . . . ))
این جمله مبالغه آمیز است... چون پیداست که انسان به طور کامل سوار بر سرنوشت خود نیست.
بیان سکولارش می تواند مثلآ این باشد که انسان در چنبره ی واقع بودگی (facticity) اسیر است، و بیان اسطوره ای- دینی اش این است که انسان محکوم خدا یا خدایان است. هر بیانی را که می خواهید انتخاب کنید، اما به نظر من واقعیت این است که انسان به طور کامل بر سرنوشت خود سلطه ندارد.
البته من بیان دینی را ترجیح می دهم... چون معنادارتر است.
این مطلب دیوارها خارق العاده بود !!!! لینکش کردم. نه برای اینکه کسی بیاد بخونه. برای اینکه خودم بر گردم و باز بخونم. چقدر حیفه. چقدر حیفه. نمی دونی چی رو می گم...
سلام دوست عزیز
وبلاگ قشنگی دارید.
موفق باشید.
هیچی داشتم با خودم حرف می زدم
سلام در مورد سرنوشت و تاثیرش بر زندگی ادمی با کوئیلو کاملا هم رای نیستم اگر چه برای اراده ارزشی بسیار قائلم .
اما در کل به این سخن جوزف کمبل بسیار بها می دهم که به نقل از یک ضرب المثل ایتالیایی در قدرت اسطوره می گوید : انکه می خواهد سرنوشت راهنمای اوست، و آنکه نمی خواهد سرنوشت او را به دنبال خود می کشد...
کاملا؛ موافقم٬ آنچه که برای ما پیش می آید چیزی است که خودمان برایش زمینه چینی کرده ایم و اگر روزی از ادامه راهی منصرف می شویم ولی عمل نمی کنیم از تسلط سرنوشت بر ما نیست بلکه از ضعف و سستی ماست که البته سرنوشت بهانه خوبی است٬ خیلی واضح بگم ما ترجیح میدهیم گناهمان به گردن سرنوشت بیفتد ٬ والبته گاهی به هم می ارزه..........