امینه

امینه ، چه راست باشد چه دروغ ، حرفهایی دارد برای موجودی که همیشه وجودش گناه مجسم بوده ..من دلم می خواهد باورش کنم..و افتخار کنم به بودنش و زندگیش و به اینکه باور داشت به ممکن بودن  غیر ممکن ها ... 

سخت هم نیست برایم باور کردنش ..جده مادری من که اسمش کیمیا بیگم بود و روزهای زیادی از کودکی و سالهای اول نوجوانی من با او سپری می شد ، چیزی از امینه کم نداشت به درایت و هوشیاری و پاکدامنی ...قصه های او...که از خودش و بعدتر ها از بزرگترها شنیدم ، باعث شد که روی پاهایم بایستم همیشه...و دستگیر باشم به جای پا گیر.. 

گفته بودم ..این روزها زندگیم و رویاهایم را توی قصه ها پیدا میکنم...